blogun geri gelmesi ufak bir kriz etkisi yarattı kalbimde gitmesi ise üzüntü... bulantılar içindeyim. sorgulayıp duruyorum hayatı neden bir anlığına bile olsa tam manasıyla düzgün olmuyor hayat. bu nasıl işçilik anlamıyorum hep bir yer yapılırken başka bir taraf yıkılıyor. ortası yok! ve hiç bir zaman e) hepsi diye seçenek. doğru cevabı bilecek bir anahtar da yok üstelik. karmaşığım hep yaşarken yaşadığımın ne olduğu sorgulamaktan yatırımı hep sevgiye yapmaktan sonra da işler batınca sevgiden olmaktan bıktım...

gidip sigaraya anlatayım bari içimdeki belki o yanarken onları da yakar!!!

iyi geceler blogger mümkünse kapatma cezası alma artık