şizofren

bir şeyler yazmalıyım gözlerim doldu...ankara kokusuna bu kadar hasretlik fazla geldi. daha günlerim var! bu tatil internete bile az girdim. erken yattım geç kalktım-böylece günler çabuk geçer sandım. herkesi fazla fazla özledim- kimseyi fazla fazla özlemedim... bu ne demek ki... hiç bir şey demek değil!

sessizliğim hala devam ediyor.

bir sessizlik neden. kendimi dinlemeyi sevmem oysa.

ve bir arkadaş benden şans istiyor. versem mi vermesem mi?gitsem mi gitmesem mi?nasıl giderim ya nasıl evet derim diyemem. yorgunum ki ben.

ve uykumda anne diyormuşum. neden? oysa onu rüyamda gördüğüm bile yok ve hatta onu da düşünecek fırsatım olmuyor uykuya dalarken.-anne anne anne anne sanırım uykumda daha cesur oluyorum daha gerçekçi oluyorum.

anne!

ben çağırdığımda geliyorsan ne olur kanayan yaralarımı biraz olsun sar.