9 Şubat 2010 Salı

gitarın sesi tıngır mıngır kulağımda...bir sahil kasabası... bambu salıncağıma uzandım deniz kokuyor yosun eşliğinde.pembe bir elbise giymişim en sevdiğim elbisem... ayaklarım ise çıplak en çok öyle dolaşmayı severim. rüzgar güneşin bunaltıcılığını azaltma çabasında!!ellerim ince ince kesiklerle dolu toprakla uğraşmaktan makyaj yapma çabasında da bulunmamışım tabi. yüzüm bembeyaz gözlerim yaşadıklarımın izlerini sergilemeye çekinmiyor böylece. saçlarımı taramamışım her zamanki gibi ve düzleştiriciyle pastırmaya da dönmemiş. ama cildim yine pürüzsüz çok şükür. bu bir teselli parfüm de sıkmamışım ama saçlarım sampuan kokuyor. doğanın istediği gibiyim ve böyle gülümseyebilirim çünkü gerçeğim ve aynaya bakıyorum da hafiften böyle de sevilebilirim. elime kitabımı aldım bir kaç sayfa sonra uykuya dalarım sanırım...gölgeyle buluşana dek.

Hiç yorum yok: