8 Ocak 2010 Cuma

cümle kurmak anlamsız bir noktada... gözler konuşuyor ya... bazen saçlar, bazen eller, bazen gülüşler.daha gerçek daha anlamlılar. konuşmuyorsalar peki? ne yapalım konuşmasınlar. sağar olmak, dilsiz olmak, kör olmak gibi belki. ama hayat da herkesi tamamlayamaz ki!
kalan parçalarla yetinmeyi bilmeli. zor ama imkansız değil bu... imkansız dediğiniz hiç bir şey imkansız değil -hayata kazık çakmak dışında- ee varlığımızın da süresinin olduğu bu dünyada..
salla gitsin arkadaş... sayılı gün çabuk geçer.

Hiç yorum yok: