bir şimşek çaktı ki!sanki odaya tüm ülke basını toplanmış da fotoğraf çekiyor.yağmur öyle güzel ki toprakla birleşip bıraktığı koku, yüzünüze hafifçe dokunuşu, ince ince içten içten söylediği şarkısı...

üşütür ama dert ettirmez...

yine kelimelerim çok. ben bıkmadım kendimi tekrarlamaktan ama onlar sıkıldı aynı betimlemelere malzeme olmaktan.biriktirdiklerimle arta arta çoğaldım... küçücük bir benliğe kocaman bir hayatı sığdırma çabası. sığıyor çok da zor değil...bugün sınavda oturdum paranın esnekliğini hesapladım. hayatın esnekliği hesaplanmıyor. insanlarında... ve bu yüzden bazen frenler tutmuyor.

uzun yalnız yürüyüşler...tek yoldaşım gölgem... en kalabalık olduğumuz zamanlar yalnız olduğumuz zamanlar. tüm düşüncelerimiz, sevdiklerimiz, nefret ettiklerimiz, özlemlerimiz, düşlerimiz, korkularımız, pişmanlıklarımız gölgemizle el ele tutuşmuş ardımız sıra gelmekte.

şikayet etmiyorum artık yalnızlıklarımdan evet. yalnız olamayacak kadar dolu içim. ve emellerim kalabalığa yenilmeyecek kadar güçlü. veda edemeyecek kadar güçsüz, sevecek kadar güçlüyüm.