12 Aralık 2009 Cumartesi

sıkışıp kaldım...

özlenmez nedense yakın geçmiş!
çünkü sanar ki insan her günü aynı
ama gün gelip de anlar
onun aynı ritimde her saniye aldığı nefes bile ne kadar tatlı
yaşam bir nefesten ibaret
ve yanında bir nefes hissetme çabası yaşamın amacı...
ne saçma ama.
hepimiz yalnız gelmiştik oysa


gerçekten sıkışıp kaldım.adım atacak bir milim dahi mevcut değil!
ama yapacaklarım var...
sıkıştığım yerde zor olacak ama olsun zaten zor nerde ben orda.
adalet komedyasına dönüştü hayat. komediyi hiç sevmem! hem kaba hem yalan..hem de çok başarısızım komedi konusunda.hem oynuyoruz hem gülüyoruz bu aralar. komedyenlerimizin hevesini kırmak istemeyiz elbette. ama adalet komedyası yerine egolar komedyasını oynasak?baya eğlenirdim.

Hiç yorum yok: