29 Ekim 2009 Perşembe

bir nefes ki terk-i diyar etti geceyi
bir nefes ki ensemde azrail hırıltısı gibi..
kendi gitti hırıltısı kaldı
ankarada geceler ne kadar da yalnızdı.
hayat bu ya işte yalnız hisseden yalnız bırakırdı
ankara beni hep yalnız bıraktı
yağmur öncesi bir gecede gökyüzü pespembe
bu karanlığın bir oyunu mu
yoksa pembelik mi var gecede bile
ankarada kış var bende acı
ne acı benim içim acıdan bile acı
ey ankara bende tüm lanetlere duyulacak sevgi var
senin lanet soğuğuna bile
ey ankara sen ki insanları büyüleyen bir büyücüsün
ondan bu kıymetin
ankara hayat artık canıma yetti
sende deniz kokusu ve sende ılık bir kış
ve özgürlük sende neden
neden neden neden
büyün bozuldu ankara ama bilemedim bu sevgi neden
ankara hayat artık canıma yetti

Hiç yorum yok: