30 Ekim 2009 Cuma

yaa ben bu sayfayı oluşturana kadar çıldırdımmmmm
pempe pembe templateler mii dersiniz cici kızlar mı dersiniz sevdiğim çizgi film kahramanları mı dersininz dolu hepsiniz indirdim ama mecburen biri seçilmeli en uysal olanını seçtim ama beni mutlu etti sevdim valla:D heheee çok mutlu oldum bee ben sayfamın tek eksiği navbar onu koyamıyorum bir türlü üzgünümm ama olsunn :)
Is there anybody going to listen to my story
All about the girl who came to stay?
She's the kind of girl you want so much
It makes you sorry
Still you don't regret a single day.
A girl
Girl
girl

When I think of all the times I've tried so hard to leave her
She will turn to me and start to cry;
And she promises the earth to me
And I believe her
After all this time I don't know why
A girl
Girl
girl

She's the kind of girl who puts you down
When friends are there, you feel a fool.
When you say she's looking good
She acts as if it's understood.
She's cool, cool, cool, cool,
A girl
Girl
girl

Was she told when she was young that pain
Would lead to pleasure?
Did she understand it when they said
That a man must break his back to earn
His day of leisure?
Will she still believe it when he's dead?
A girl
Girl
girl

29 Ekim 2009 Perşembe

bir nefes ki terk-i diyar etti geceyi
bir nefes ki ensemde azrail hırıltısı gibi..
kendi gitti hırıltısı kaldı
ankarada geceler ne kadar da yalnızdı.
hayat bu ya işte yalnız hisseden yalnız bırakırdı
ankara beni hep yalnız bıraktı
yağmur öncesi bir gecede gökyüzü pespembe
bu karanlığın bir oyunu mu
yoksa pembelik mi var gecede bile
ankarada kış var bende acı
ne acı benim içim acıdan bile acı
ey ankara bende tüm lanetlere duyulacak sevgi var
senin lanet soğuğuna bile
ey ankara sen ki insanları büyüleyen bir büyücüsün
ondan bu kıymetin
ankara hayat artık canıma yetti
sende deniz kokusu ve sende ılık bir kış
ve özgürlük sende neden
neden neden neden
büyün bozuldu ankara ama bilemedim bu sevgi neden
ankara hayat artık canıma yetti

28 Ekim 2009 Çarşamba

bir ses yankılandı boş bir koridorda... sonra yavaşça çıktı karanlık koridordan. bahçe duvarına doğru yöneldi... elinde ses kayıt cihazı! yaktı sigarasını derin bir nefes çekti... gece ayaza çekmişti hava ceketinin yakasını kaldırdı ve yine derin bir çekti. bir şeyler söylemekti niyeti kelimelerini seçemedi. solgun bir adam, yüzünde ne de derin hayat izleri... her bir izi elleriyle resmetti o yüze ve izin verdi kendi portresinde başka fırça darbelerine.sonra pişman oldu kendi resmindeki başka insan gölgelerine...başka insan gölgeleri her yerde... başka insan gölgeleri! içinde önünde arkasında her yerde!kelimeler bitti işte! kelimeler gölgelerde...

21 Ekim 2009 Çarşamba

arkamı döndüm!

arkamı dönüp gittim bu gece artık ulaşamayacağın bir yerdeyim.
çok yalnız kaldım ama olsun
dayanamadım
ne yaşadıklarıma ne de yaşayacaklarıma
canım çok acıyo
üstesinden nasıl gelinir bilmiyorum
bildiğim tek şey var zaman her şeyin ilacı
tüm bunları unutucam
geriye bir tek kokun kalacak!

özgürsün artık
bende özgrüm
hadi eyvallah

19 Ekim 2009 Pazartesi

ilk defa sevdiğim bir şey yüzünden kendimi onursuz hissettim!





yüzme bilmeden
daha deniz görmeden
hiç güneşte yanmadan
şimdi ölmek istemem
bir kalbi sarmadan
aşkı tatmadan daha
onla sarhoş olmadan
hiç sevişmeden daha
şimdi ölmek istemem
daha hiç gülmeden
çoban yıldızı
sen benle kal
çoban yıldızı
hep benle kal
zamanın varsa
ben hiç kimsem olmadan
tepeden tırnağa ona
hiç sarılmadan
şimdi ölmek istemem
kalbine dokunmadan
hadi al götür beni
hala benimmişler gibi
evime yurduma
taze meyve tatları
yağmurlarında
çoban yıldızı
sen benle kal
çoban yıldızı
zamanım varsa
biraz daha

15 Ekim 2009 Perşembe

yalnızlık!
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında

tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir, dedi.

yalnızdır insan
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
insan bir ölümü istemez, bir de ondan beter bir yalnızlığı
ama ikisi de muhakkak gelir başına bir yalnız yaşama sırasında.
ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var, dedi.
tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın
aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır, dedi
aşık olun!
gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı
nasılsa ayrılık insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
sade ölüm değil, ayrılık da yaşamın emri..

evet söyledi
ya da ben duydum
duyduğuma göre elbet bir ses söyledi bu söylendikçe usulen söylenir olan sözleri.
evet duydum söyledi
her duyduğumda ağladım
pek çok ağlayışım sırasında duydum.
kalbim tutanak tuttu duyduklarıma
soruldu, dedi, cevap alındı
yaşamak, dedi, tek marifetiniz -biraz özen gösteriniz.
zulüm kimse zalimlik yapmayınca biter -mazlumlar dahil, dedi.
ama yapmayın, o daha bir çocuk, dedi tanrı..

ya gördüm neyleyim
insanlar vardı duvarın içinde.
ya ben hep duvara konuştum
ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var.
nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar.
bilmiyorum,
belki de ben gerçekten delirdim
onlar haklı belki de.
içinde değil duvarların insanlar
sadece arasındalar..


altan erkekli'den dinlemenizi tavsiye ederim bir de bu sözleri...bana bir şeyhler oluyor oyunundan... yine yılmaz erdoğan yine hayatı anlatan eşsiz sözleri

14 Ekim 2009 Çarşamba


ankara rüzgarlı bu gece...
rüzgardan da öte dışarıda tiz acıklı bir şarkı çalıyor...
anladım ankaraya kış geliyor.
yurda asılı bayrağın halatı duvarlardı hırsla dövüyor.
bu düeti dinlemeye korkuyorum ben.
bu soğuğun şarkısı üşümenin şarkısı yalnızların şarkısı ve evsizlerin ağıtı.
ankaraya kış geliyor!!
ben daha bir üşüyorum...
ağaçlar da yalnız kalıyor yavaştan onlara eşlik ediyorum.
yakında yıldızlar da gider...
ben gökyüzünü yıldızla seviyorum
ankaraya kış geliyor
ben köşeme çekiliyorum
işte şimdi bekleme zamanı
baharı bekliyorum
beklemek bu kadar zor olmamalı
sanırım bazen yapraksız bir ağaçla ya da yıldızsız bir semayla yetinebilmeli insan
ankara da ben askıya aldım hayatı bu gece
kışın ilk belirtisiyle uykuya daldık piayla birlikte.

6 Ekim 2009 Salı

ışıklar söndü ışıkla beraber hayatta
sesler etrafa dağıldı insanlar yuvalarına
şimdi yalnız ben ve kalbim varız buralarda
ve sadece nefesimin sesi yankılanıyor duvarlarda
karanlık mı yalnızlık demek yoksa yalnızlık mı karanlık
hayat bitince şu içimdekiler biter mi
yoksa içimdekiler gidince mi hayat biter
bilemezsin ki hayat bir soru işareti tamı tamına
ben birinin imkansızı biri benim imkansızım. hayatta hep birileri birilerinin imkansızı...
ben biraz can yakmışım biraz da benim canım yanmış...
ben üzmek istememişim ama üzmüşüm birileri beni kıyım kıyım kıymış ama istemeden olmuş...

işte ben ankaradayım sandım ki tüm yaralarım kesicek kanamayı. KESMEDİ! ben sanırım her gün biraz daha kanamaktayım.yolun sonuna gelmedim elbette ama karanlıkta yürümek pek zormuş anladım. evet karanlıktayım önümü görmem imkansız gözlerim işe yaramaz ama bağırmayı arzulayan nefes var içimde haykırmak haykırmak haykırmak istiyorum. ama korkuyorum artık cesaretim yok ilk defa umudumda... ben artık gülemiyorum ve yaşamıyorum da kimse farkında değil sevdiklerim vardı ve sevildiğimi de sanıyodum aslında sevilmiyomuşum anladım canım acıdı.
ne yapsam bilmiyorum kime anlatsam hangisi gerçek hangisi yalan beni gerçekten sevenler sevmek zorunda kalanlar sevdiğini sanıp gıcık olanlar rol yapanlar acıyanlar bi de sağolsunlar rol yapmak zorunda hissetmeyenler...

hata yapmışım biraz geç azıcık da erken anlamışım...
durmuşum izlemişim!
dramatik bir filmin sonu gibi hıçkırıklara boğulmuşum.
kendi rolümü izler kendime güler kendime ağlar kendime...
hep ben demişim benliğimde kaybolmuşum.
bi gün bi bakmışım iki kişide kaybolmuşum.


öyle çok kelime var içimde ama tek duygu -ACI-
nasıl bu hale geldim bilmiyorum düşünmek yordu gerçekleri bilmek yordu sanırım en çok da çaresizlik yordu.
hep mücadele ettim ama zamanı da geldi eyvallah dedim gittim.
ne değişti de gidemedim ya da ne oldu ki hala izlemekteyim.
böyle devam şimdilik yürüyorum. yalnız başıma yürümeyi severim bi de şarkı mırıldanırım ankarada yanımda rüzgarıyla eşlik eder gülümsetir en mutsuz anımda sevdiğimden herhalde hayat hep yalnız yürütüyo hayatta insanoğlunun da anlamadığı budur sanırım yalnız gelinir yalnız gidilir bu dünyada..