2 Eylül 2009 Çarşamba

söz uçarr, yazı kalırmış.. deyimler kalıplaşmış sözler hepsi iyi güzel de sözün uçtuğu gibi bir gerçeği kabul edemiyorum. bazı sözler vardır kii kalbin taa derinlerine gider içten içe kemirir de kemirir ve hafızanın en aydınlık köşesine yerleşir unutmak istese de insan unutamaz. ee tabi burda yeni bir deyim geliyo insanın aklına atılan ok geri alınmaz! kelimelerin bu kadar yaraladığı şu upuzun gelen ama aslında kısacık olan hayatta iki düşünüp bir söyleyelim bari derim ben...
içim çok kalabalık ben yalnızım insan monotonluktan sıkılır ama alışkanlıkların da vazgeçmek istemez nedense hep geleceği hayal edip eskiyi özler... ben merak ediyorum insan ne zman mutlu olmayı başarır ya da belki başaramadan ölür hayal etmenin sınırı yok ama umudu olmayan da hayal kuramaz insan hayal kuramazsa mutlu olamaz
umudu olmayanın hedefi de olamaz

uyumak istiyorum
uyumak ve uyanmamak bir daha
ya da belki güzel bir güne merhaba demek istiyordur gözlerim!

Hiç yorum yok: